YOBAZA
Sevmeyi bilmez,hoşgörüyü tanımazsın.
Nefsin kin ve nefret duygularıyla azmış.
“Haram”diye kadın elini sıkmazsın.
Söyle, bu kuralı da Kur’an mı yazmış?
“Müslümanım”demek için önce insan ol!
Hurafeyi bırak, sağlam bilgilerle dol!
Tarikat dediğin Tanrı’ya gidilen yol.
Onu da cahillerle ahlaksızlar sarmış.
Farz olan ibadetler Yaradan’a borçtur.
Ödemeyeni kınamak ne büyük suçtur.a
Felsefesini kavrayan milyonda kaçtır?
Yüreğiyle bağlanana camiler darmış!
Devlet işlerine din karıştırılamaz!
Şeriat adına toplum kırdırılamaz!
Anlamadığın dilde dua okunamaz!
Atatürk bunlarda da en doğruyu yapmış.
Şeyh efendilere akıtılan milyarlar.
Fakirin kursağından esirgenen lokmalar.
Nerde o komşusu açken uyumayanlar?
Zekattan anladığın, baştan başa yanlış.
Senin milletindir dini yaygınlaştıran.
Mallarını bağışlayıp vakıflar kuran.
Allah için savaşırken onu arkadan vuran.
Kardeş bilip sarıldığın müslümanlarmış..
Şunu kavrayabilsen ki şekil önemsiz.
Cüppeler, türbanlar bu devirde geçersiz.
Bir tel saçla uğraşmak ahlaken yersiz.
Dine en fazla zararı veren yobazmış.
Ölümden ibret al,lakin kederi bırak!
Düşün, çalış, üret, aklını kullanarak.
Günü beş vakte sığdırma, yaşamaya bak!
Hakkını vermek isteyene bir ömür azmış.
Sen hiç kucağına öksüz çocuk aldın mı?
Bir gülü dalında sevgiyle kokladın mı?
Kimsesiz yaşlılarla dertleşip ağladın mı?
Merhametsiz bedende iman da olmazmış.
Herkesi kendin gibi olmaya zorlamak.
Sana katılmayanı testereyle doğramak.
Sonra da sabah akşam tekkelere uğramak.
Be hey insanlıktan nasibini almamış!
Önce kendini kurtar alemi gözlerken.
Özünü temiz tut vicdanını dinlerken.
Tanrı bile hesap için mahşeri beklerken.
Cehennemi tahsis etmek sana mı kalmış!
Ruhban sınıfını baştan reddetmiş dinin.
Laik Cumhuriyet’e tükenmedi kinin.
Canına okuduğun şu demokrasinin
Kör talihinde sana katlanmak ta varmış!
Reşit ÇAĞIN
E.Dz.Kur.Alb